Historia Starego Miasta

Stare Miasto Slunj (Slovin, Sluin, Zlun, Zun) pierwszy raz wzmiankuje się w 1322 roku, kiedy to węgiersko-chorwacki król Karol Robert podarował Fryderykowi III Frankopańskiemu parafię Drežnik wraz z miastem Slunj, a na rok 1390 datuje się dokument, którym krcki (z wyspy Krk) książę  Ivan daje Slunj w dzierżawę księciu Pawłowi Zrinskiemu. Cena wynosiła 4000 dukatów i potwierdza wielką wartość Slunja i okolicznych posiadłości. W roku 1449 Slunj przechodzi w ręce księcia Dujama Frankopańskiego, od którego rozpoczyna się słynny rodowód Slunjskich Frankopana. Linia ta kończy się na śmierci Franciszka Frankopana Slunjskiego w 1572 roku, bohatera wojen z najeźdźcami osmańskimi i słynnego bana chorwackiego, a miasto Slunj znajdzie się w rękach królewskich. Stare miasto Slunj było powiązane z osadą na lewym brzegu Slunjčicy, w obrębie której znajdował się klasztor franciszkański. W XVI wieku tworzyły one zintegrowaną wspólnotę miejską. Przygotowywane są plany renowacji architektonicznego i pozostałego dziedzictwa kulturowo-historycznego w celu częściowego objęcia odnowionych obszarów ochroną i współpracy między poszczególnymi sektorami w zakresie programów renowacji Starego Miasta Slunj i pobliskiego spichlerza zbożowego Napoleona.